Dick van Engelen"Je krijgt een heel lelijk plaatje voor op je fiets, en een oorkonde, maar daar gaat het niet om. Je doet het voor jezélf, ’t is tussen jou en die berg. Je komt boven, of niet. En dan drie keer.” De Utrechtse IE-advocaat en hoogleraar prof.mr. Dick van Engelen is sinds vorige zomer lid van het illustere Franse genootschap der Cinglés du Mont-Ventoux, de Malloten van de Mont Ventoux. Wat inhoudt dat hij de ‘Reus van de Provence’, de zwaarste Franse fietsberg, op één dag van alle drie de kanten per fiets heeft beklommen.

Dat zijn kantoor Ventoux heet kan geen toeval zijn. Bij binnenkomst valt het oog meteen op een aantal foto’s van de ‘Kale berg’ en in de vergaderruimte hangt een muurvullende foto van Lance Armstrong op weg naar de top. “In de zomer dat we met zijn drieën aan het nadenken waren over een eigen kantoor, had ik net de Mont Ventoux op de fiets beklommen. Mijn compagnon Susan Kaak had dat het jaar ervoor gedaan. Die Ventoux was iets gemeenschappelijks, en zo kwamen we op het idee om hem als kantoornaam te nemen. Ook omdat je de Mont Ventoux als symbool voor van alles kunt zien. Dat je alleen met een goede voorbereiding en doorzettingsvermogen de top bereikt, bijvoorbeeld. Dat geldt als fietser, maar ook in de rechtspraktijk. Compagnon nummer drie, Caroline van der Zwet, sms’te trouwens deze zomer dat ze bovenop stond.”
De eerste keer dat Van Engelen de Mont Ventoux op wilde haalde hij het niet. “Het was op een geleende fiets, en ik had geen idee wat me overkwam. Halverwege heb ik in de remmen geknepen en ben omgekeerd. Het voelde alsof je met een zak zand achter je fiets van Utrecht naar Amsterdam fietst.” Twee dagen later lukte het wel. Vervolgens ontdekte Van Engelen de site www.dekaleberg.nl en het bijbehorende boek. “Toen hoorde ik over de Cinglé. Dríe keer naar boven! Ik was allang blij dat ik één keer had gehaald. Maar het leek me wel een uitdaging.” Dus werd er meer en beter getraind. “Je moet een tic hebben om dit te doen, maar als je die hebt kun je hem maar beter in je voordeel laten werken.”
Van Engelen vond de Cinglé goed te doen. “Je fietst in totaal ruim vijfenhalf uur berg op, maar daartussenin heb je steeds een lange afdaling en kun je uitrusten.” Hij vond het vooral koud. “Boven is het gemiddeld tien graden kouder dan beneden. Je begint ’s morgens om zeven uur te klimmen en dan is het nog niet zo heet. De eerste afdaling was aan de noordkant en ondanks een extra trainingsjack zat ik klappertandend op de fiets. Als ik een bocht zag die in de zon lag stopte ik om op te warmen.”
De sfeer was prima. “Er fietst van alles die berg op. Ik werd ingehaald door een zestiger die eruit zag alsof hij iedere dag boven z’n croissantje ging halen, maar ik zag ook een ‘Hollandse miep’ op een omafiets, in een shirt met spaghetti bandjes. Ze reed vrolijk berg op, maar ik vroeg we wel af hoe ze weer beneden zou komen. Het leuke is dat iedereen elkaar respecteert en aanmoedigt. Er hangt een Elfstedentochtsfeertje.”
Deze zomer is Van Engelen weer drie keer naar boven gefietst, nu verspreid over twee dagen. Gaat Ventoux Advocaten nog een keer gezamenlijk de berg op? “Nou nee, het moet wel leuk blijven. We doen wel ieder jaar met kantoor en bekenden de toertocht van de Amstel Gold Race, in Ventoux-shirts; dat wordt inmiddels een hele happening.”

door Karen Rijlaarsdam
foto Peter van de Beek

Eerder gepubliceerd in De andere kant - Mr Magazine nr.1 – 2008 p. 97  

Dick van Engelen (49) werkt bij Ventoux Advocaten te Utrecht / Centrum voor Intellectuele Eigendomsrechten, Universiteit Utrecht als advocaat IE / bijzonder hoogleraar technologie overdacht. En nu ook gecertificeerd ‘Malloot van de Mont Ventoux' (nr. 1745).