- Geschreven door: grimpeur
Wielrennen wordt pas echt leuk als je een doel hebt. En dit jaar had ik er één om naartoe te dromen. De pijlen zijn gericht op de reus van de Provence. Ik ga de Mt. Ventoux beklimmen. En dat zonder echte klimervaring. Ik ken de Zuid-Limburgse hobbels natuurlijk op mijn duimpje. Maar om dit nu te vergelijken met de Ventoux? Tijd voor het zware werk! Je bent pas een echte grimpeur met een kolos als de Ventoux op je palmares.
- Geschreven door: Marc Assinck
Ik was iemand die op het vlakke altijd redelijk kon meekomen, maar er op elke klim werd afgereden door m'n wielervrienden. Altijd wel een beetje frustrerend, maar ik had me er alang bij neergelegd toen na een sporttest in 2007 was gebleken dat ik op zich een prima conditie had, maar wel met een lage (natuurlijke) V02Max. Zelfs met veel trainen zou ik nooit een echte grimpeur worden...
- Geschreven door: Bruno Bobbink
Het is kwart over 8, zaterdagochtend 26 april. Vannacht om 4 uur zijn Karlijn en ik
aangekomen in Bédoin. Mijn zusjes en zwagers zijn eerder op de dag gearriveerd. Bij aankomst was het donker dus we konden op dat moment nog niets zien van de omgeving. Eigenlijk zou ik op dit moment moeten proberen om nog wat te slapen. Maar ik kan niet wachten om uit bed te gaan en de omgeving te bekijken.
- Geschreven door: Coen van Dijk
"Ga niet bij de ergste hitte en als d'r geen wind is, dan moet je 't niet doen. Dan kan je dus 'n opdonder krijgen. Ik heb 't meegemaakt van mensen genoeg die daar 'n opdonder hebben gekregen, die ook iets aan hun hart hebben gekregen. 't Is 'n véél te grote inspanning." aldus wielerkenner/-journalist Martin Ros. Die passage las ik gisteren -terug in Nederland- in het boek "De Kale Berg" nadat ik op 31 juli de Mont Ventoux had beklommen.
- Geschreven door: Hans Smolders
"De dag des oordeels" vertelt een verhaal over 8 recreatieve fietsers en hun ploegleider, die zichzelf in hun overmoed allerlei bijnamen hebben aangemeten van helden uit het heden of verleden. Deze bijnamen zijn gebaseerd op uiterlijke kenmerken, fietsspecialisme, aantal ongevallen, eetpatronen, of andere onzinnigheden. Hoewel zij alle realiteitszin over hun fietsniveau missen, is het leuk om te zien dat ze zich een echte profploeg wanen.
- Geschreven door: René Nijkamp
Bedoin, 29 oktober 2011. Het is gelukt! Ik ben de Mont Ventoux hardlopend op- en afgelopen. Na een busreis van 13 uur op donderdag hadden we de hele vrijdag rust om ons goed voor te bereiden op de klim naar de top van de mythische berg.
- Geschreven door: Amel Blink
Vannacht toch een tijdje liggen draaien en me afgevraagd of ik wel vanuit Bedoin zou starten. Me afvragen óf ik de Mont Ventoux voor de vierde keer op de fiets zou beklimmen, was niet nodig, dat stond wel vast. Ik was tenslotte al eerder de MV op geweest, maar dan wel vanuit Malaucène.
Na onze eerste avonturen in 2000 en 2001 heeft het twee jaar geduurd voordat we terug konden komen (zie verslag hieronder). Ik ben twee jaar ouder geworden, maar niet te geloven, ik word nog altijd beter. Rudi is nu 16 en veel sterker en sneller geworden. Ik kan hem absoluut niet meer bijhouden, als hij op kop rijdt, dan moet ik minstens twee versnellingen bijschakelen. Dat belooft wat. Emile, nu 14, is niet meer op de fiets te krijgen. Dus we zijn nu met z'n tweeën. Voor Bedoin staat in elk geval een tijd van onder de twee uur op het verlanglijstje.
- Geschreven door: Willem Janssen Steenberg
Het stormt de hele nacht niet te zuinig en af en toe plenst het. Om nou te zeggen dat we lekker geslapen hebben ...
Karel is laat vandaag: hij gaat pas om 07.00 brood halen. Tijdens het ontbijt stellen we het besluit omtrent de sportieve vulling van de dag nog uit: misschien zwakt de mistral in de loop van de dag af, je weet maar nooit. En we kunnen eventueel best wat later gaan fietsen, want de hitte lijkt uit de lucht. We drinken dus uitgebreid koffie.
- Geschreven door: Luuk Godefrooij
Bij de fontein druk ik de stopwatch in. Het is heet, maar tot St. Estève gaat het lekker. Dan begint de ellende in het bos. Hitte, vliegen en 8 kilometer van meer dan 9% maken het niet gemakkelijk. Als Chalet Reynard in zicht komt weet ik dat het ergste erop zit. Met de top in beeld en een iets minder steile route ga ik het ongetwijfeld halen, ondanks wind en ijlere lucht. Moe, nat en voldaan rijd ik na… over de streep bij de toren, … minuten … Henk.
- Geschreven door: Ties Blom
In Vaison-la-Romaine rond 7 uur op de fiets richting Bedoin. Na Malaucène haal ik een middelbare Fransoos in die - als ik verderop stil sta om op de kaart te kijken - me wijst welke afslag naar Bedoin we hebben moeten. In de klim naar Bedoin raak ik 'm weer kwijt, het klimtempo verschilt teveel. Direct na Bedoin stop ik even en eet m'n banaan. Mijn Fransoos - laten we 'm Gilles noemen - haalt me weer in. Ik stap op de fiets en schakel naar 39x17. De eerste vijf kilometers stijgen licht. Ik haal Gilles in en wens hem sterkte, hij trekt een grimas.
- Geschreven door: Johnny Frans
Tijdens de beklimming van de kale berg in september 2007 borrelde het idee op om ooit eens deze kanjer te beklimmen in de sneeuw. Op dat moment dacht ik zelfs in mijn achterhoofd dat dit een “onhaalbare iets” zou zijn.
Die septemberdag waren we met drieën, ikzelf, Marc Claesen en Lucien Valkenborgh, de twee heersers van de Ventoux. Eén blik op dat moment verraadde toch dat dit idee zou blijven vastplakken in...
