Mystery Mountain 2021 keerde terug waar het ooit allemaal begon als ‘Expeditie Mont Ventoux’!
Op de flanken van de Kale Berg werd in september 2021 de jubileum-editie van het evenement voor het goede doel Orange Babies gehouden.
Met ongeveer 80 deelnemers die konden kiezen uit hiken, hardlopen, wielrennen en mountainbiken werden de flanken van de mythische berg bedwongen. Zelf koos ik, samen met mijn zwager Hans Wonders, voor de uitdaging op de mountainbike! We hadden ons zorgvuldig voorbereid en gingen voor de titel ‘Forestier’. Dus twee keer de berg op via de onverharde paden.
De eerste beklimming begint moeizaam. Na de gezamenlijke start om 8:00 uur waar we onder luid applaus worden weggeschoten komen we aan bij de officiële start van onze route. Over een moeilijk begaanbaar pad moeten we een stukje met de fiets in de hand lopen, maar gelukkig kunnen we snel onze weg vervolgen op het zadel. Dit begint goed! De sfeer zit er goed in, het uitzicht is prachtig en het pad goed begaanbaar op de goed geprepareerde mountainbikes.
Het pad blijft goed begaanbaar en later in het bos worden we gecomplimenteerd door enkele jagers die dachten dat we op een elektrische mountainbike naar boven klimmen. In mijn beste Frans kan ik ze toch duidelijk maken dat het “ne pas électrique!” is, waarop ze ons nog enkele aanmoedigingen toeroepen… dat hoop ik tenminste…
Bij de overgang van het bos naar de laatste kilometers asfalt kunnen we heel even stoppen om onze bidons bij een servicepunt te vullen met water. Niet te lang stilstaan want het koelt behoorlijk af hierboven. Dus snel weer op de fiets en trappen. Nog een kilometer of 5 à 6 tot de top en dat gaat goed!
Boven aangekomen op de top snel het windstoppertje aan en de armstukken uit mijn rugzak gehaald. Wat is het hier koud! Niet te lang stil blijven staan hier en snel afdalen richting Bedoin. Na een kilometer of vijf dalen kom ik aan bij de verzorgingspost van Destil voor dit evenement. Even de warmte opzoeken in de chique trailer met een goede kop koffie en even de voorraad gelletjes en reepjes aanvullen. Daarna de schitterde afdaling naar Bedoin, die trouwens wel erg druk was met fietsers. We dalen hier dan ook af via de meest bekende asfaltweg van de berg. Oppassen geblazen dus voor klimmend verkeer!
Tweede klim
Onderaan de afdaling in een fietscafé mijn stempel gehaald en direct begonnen aan de tweede klim. Ik merk dat de kou van de afdaling in mijn benen is gekropen en voel bij de eerste paar keer aanzetten dat de kramp erin begint te schieten. Even pas op de plaats en rustig aan. Terwijl ik mijn linke bovenbeen licht probeer te masseren voel ik dat het steeds iets beter gaat. Gelukkig kan ik de kramp in mijn benen weghouden. En dat is maar goed ook want het duurt niet lang of we komen op het meeste helse pad wat ik tot nu toe ben tegengekomen. Een pad van scherpe, losliggende keien waar geen einde aan lijkt te komen. Voor mijn gevoel continue zigzaggend naar boven over een pad met weinig grip en op plekken een behoorlijk stijgingspercentage. Maar hier deed ik het voor, geen uitdaging zonder pijn.
Na een eindeloze serie van bochten lijkt er dan toch licht aan het einde van de spreekwoordelijke tunnel te zijn. Ik kom zelfs bij het punt waar de weg licht daalt (al weet ik dat ik dit stuk dadelijk ook weer omhoog moet) en ik kan weer genieten! Richting Chalet Reynard kom ik weer uit bij de trailer van Destil, waar John van Veghel me heeft opgewacht. Of ik nog naar boven wil?? Jazeker!!
Samen met John fiets ik de laatste zes kilometer naar de top. De laatste kilometer moet ik John toch nog laten gaan en ik kom iets later dan hij boven aan op de top. Waar het weer de eerste keer helder was, staan we nu in de wolken! Het zicht is geen veertig meter, wat het afdalen erg gevaarlijk maakt. Gelukkig verdwijnt de bewolking na enkele honderden meters dalen richting Malaucėne.
Het is het einde van de dag en de afdaling naar Malaucėne is erg rustig. Daardoor kunnen we goed door de bochten heen kijken en genieten we van deze geweldige afdaling waar geen einde aan lijkt te komen! Wat een mooie afsluiting van een geweldige paar dagen in Frankrijk. Met een trots gevoel en de benodigde stempels op zak keer ik terug op de camping!
Hans Wonders (l) en Joris Hendriks
Forestier Mont Ventoux
Joris Hendriks & Hans Wonders
Datum: 25 september 2021
Joris Hendriks is Forestier du Mont Ventoux nr. 39.
